Ząbale i inne sprawy które mamę poruszają…

Na pierwszy rzut idzie nasza wizyta u dentysty. Byliśmy w Centrum Stomatologii w Poznaniu. Znalezione miejsce więc parkuję. Nigdy nie szukam miejsca tuż przy drzwiach bo zawsze takich miejsc nie ma, a że nie lubię jeździć bez sensu w kółko wybieram miejsca parkingowe miarę blisko a potem urządzamy sobie spacer. Przy okazji zrobiłam Gosi „masaż” na kostce brukowej (takiej z miejscami na trawę-nie wiem jak się zwie poprawnie). Wytrzęsło nas dwie. Dotarliśmy do Pani dr i co tam usłyszeliśmy. Hm…najpierw ząbki obejrzała studentka (tak mi się wydaję, bo się nie przedstawiła) a potem Pani dr. Zęby struktury prawidłowej, ale przebarwienie nie koniecznie po lekowe. Pani dr nie da sobie ręki odciąć, że to po lekach. Mam traktować problem jako próchnicę i już myć Gosi zęby i odpuścić nocne karmienie, bo węglowodany szybko atakują zęby. Jak mamy tu odpuścić nocne karmienie (a raczej bardzo późno wieczorne) skoro wciąż walczymy o kochane gramy ciała. Musze dodać, że Gośka nam rośnie a jej waga lekko spad i wczoraj było 5.660 g. Ja się chyba przez nią wykończę :/  Wizyta trwała max 10 min. Jak ja lubię takie wizyty, gdyż dojazd do celu zajął nam 45 minut ale co tam w taki upał to tylko jeździć autem. Kontrola dopiero za 3 miesiące :)
                                                                              
                                                                      *
Wiem, że dzieci się nie porównuje i staram się tego nie robić, ale czasem dopada mnie chandra. Czytam blogi i wpisy o wcześniakach. Cieszę się postępami innych, że tak sobie dobrze radzą, że idą do przodu. Pomimo tego, że nie chcę porównywać dzieci, bo przecież każde jest inne!!! Mój mózg podświadomie prześwietla miesiące i umiejętności Gosi. Nie wiem czego chce się doszukać, przecież Małgosia jest obciążona wieloma aspektami. Nie jest zdrowym dzieckiem!!! Ale chyba nie akceptuje takiej informacji!!! Zawsze gdy mówię lubi piszę te słowa to zaczynam płakać! I na pewno zawsze tak będzie, bo tego nie wyplewię z siebie. Człowiek jest naprawdę złożonym organizmem a w szczególności kobieta którą trudno zrozumieć. Pomimo tego, że staramy się żyć normalnie temat „wcześniak” wraca do nas jak bumerang i wracać będzie jeszcze długo. Ciągle słyszę, że ładnie sobie dajemy radę. Zamiast cieszyć się tym co jest to ja zawsze robię sobie z igły widły i nie potrzebnie się zadręczam. Małgosia zaczyna powoli stawać na nóżki a w zasadzie się prostować i zabawa w skoki sprawia jej dużą frajdę. Z postępami chwytania przedmiotów w rączki to idziemy do przodu mozolnie jak ślimak ale idziemy…

                                                                     *
Dziś jakoś wychodziłam z siebie podczas podawania obiadku mojej pierworodnej! Zazwyczaj 10 min i prawie wszystko zjedzone, ale nie dziś. Mama chciała dobrze i ugotowała dziecku jedzonko na parze (a właściwie babcia to zrobiła) i oczywiście przy tym dobre rady. Wyszło więc w proporcji ½ warzyw i ½ mięsa brrr podobno bardziej treściwsze jedzonko. Nie ma co Małgosi nie za bardzo smakowało takie menu i przełykanie nie szło rewelacyjnie. Mała jak ma coś stałego, lub bardziej gęstego w buzi to jej to rośnie. Ani myśleć to przełknąć. Więc nawet do słoiczków czasem dodaję wody by były bardziej płynne i smakowały Małgosi. Zobaczymy jak jej jutro pójdzie.
Pomarudziłam bym Wam i posmęciła ale musiała bym założyć nowy blog pod tytułem „ Trudy wychowawcze mamy wcześniaka” i tak głównie wpisywać niemoc i moją frustrację…ale w tym blogu nie o to chodzi :D